ไดโนเสาร์ ในยุคของไดโนเสาร์ มีสัตว์ที่กินไดโนเสาร์ การกินและถูกกินเป็นกฎนิรันดร์ของธรรมชาติ แม้แต่ไดโนเสาร์ที่ปกครองโลกก็สามารถถูกกินได้ ในยุคไดโนเสาร์มีสัตว์หลายชนิดที่เลี้ยงไดโนเสาร์ซึ่งมีความดุร้ายและมีลักษณะเฉพาะ บีเอลซิบูโฟ อย่างแรกคือบีเอลซิบูโฟพูดถึงกบ ทุกคนจะนึกถึงกบบึง กบบูลฟรอก เป็นต้น โดยธรรมชาติแล้วพวกมันเป็นแมลงที่มีประโยชน์ในท้องทุ่งและดูแลห่วงโซ่ระบบนิเวศทั้งหมดให้ไหลลื่น
แต่พวกมันก็อยู่ที่ด้านล่างสุดของห่วงโซ่ชีวภาพด้วย และมักถูกล่าโดยสายพันธุ์ที่สูงกว่า แต่คุณรู้อะไรไหม กบวิเศษที่อาศัยอยู่ในยุคไดโนเสาร์ไม่ใช่ลูกแกะที่จะถูกฆ่า พวกมันยังกิน ไดโนเสาร์ กินเนื้อจำนวนมากอีกด้วย เช่นไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ ก่อนหน้านี้ นักวิทยาศาสตร์ชาวยุโรปได้ค้นพบฟอสซิลของบีเอลซิบูโฟที่ค่อนข้างสมบูรณ์ มีความยาวมากกว่า 40 เซนติเมตร และยาวมากกว่า 1 เมตรเมื่อเหยียดขาออก
จากการวิจัยพบว่าบีเอลซิบูโฟอาศัยอยู่ในช่วงกลางและปลายยุคครีเทเชียส เมื่อประมาณ 70 ล้านปีก่อน และไม่ทราบอายุของรูปร่างหน้าตา ขนาดของบีเอลซิบูโฟอยู่ไกลเกินความเข้าใจในปัจจุบันของเราเกี่ยวกับกบ บีเอลซิบูโฟทั่วไปสามารถหนักได้ถึง 9 ถึง 10 กิโลกรัม และฟอสซิลบีเอลซิบูโฟยุโรปเป็นบีเอลซิบูโฟที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยพบมา
อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่านี่ไม่ใช่บีเอลซิบูโฟที่ใหญ่ที่สุดในยุคครีเทเชียส จะต้องมีอันที่ใหญ่กว่านั้น ในเวลานั้น กบวิเศษได้พัฒนารูปลักษณ์ของสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก แต่พวกมันชอบพรางตัวบนบกและรอคอยการมาถึงของเหยื่อ พวกเขายังคงอยู่ที่นั่น เมื่อเหยื่อผ่านไปบนพื้นดินที่มีสีเดียวกัน พวกมันจะเปิดปากใหญ่เพื่อกลืนกิน
ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่สามารถกลืนได้ บีเอลซิบูโฟมีฟันที่แข็งแรงมาก เมื่อรวมกับกะโหลกที่แข็งแรง มันมีพลังกัดที่น่าทึ่ง ไดโนเสาร์ตัวน้อยธรรมดาตัวหนึ่งคาบน้ำตาลไว้ในปากของมัน แน่นอนว่ากบวิเศษคงไม่ได้ล่าไดโนเสาร์ที่โตเต็มวัยอย่างแน่นอน แต่พวกมันก็ใหญ่เกินกว่าจะล่าพวกมันได้เช่นกันเป้าหมายหลักของกบวิเศษยังคงเป็นลูกไดโนเสาร์เกิดใหม่ บีเอลซิบูโฟนั้นกล้าหาญมากและมักจะเข้าใกล้รังของไดโนเสาร์กินเนื้อ
เพื่อรอการเกิดของลูกใหม่ ไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ ในยุคครีเทเชียสถูกบีเอลซิบูโฟทรมาน และลูกของมันมักถูกบีเอลซิบูโฟข่มเหง ทำให้มีโอกาสรอดน้อย ด้วยเหตุนี้จำนวนของไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ จึงได้รับการควบคุมอย่างมีประสิทธิภาพนอกจากไดโนเสาร์ขนาดเล็กแล้ว บีเอลซิบูโฟยังกินแมลงบางชนิดอีกด้วย สัตว์เลื้อยคลานขนาดเล็ก เป็นต้น
ปัจจุบันมีรูปร่างคล้ายกบ ไดโนเสาร์และจระเข้ ทั้งเสือไดโนเสาร์และจระเข้ของจักรพรรดิอาศัยอยู่ในยุคครีเทเชียส ครั้งแรกคือช่วงปลายยุคครีเทเชียส ช่วงหลังในยุคครีเทเชียสตอนต้น พวกมันเป็นศัตรูธรรมชาติที่ทรงพลังของไดโนเสาร์ในหมู่พวกเขา จระเข้จักรพรรดิเป็นจระเข้ที่ใหญ่ที่สุดในบรรดาจระเข้ทั้งหมด ก่อนหน้านี้ นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบฟอสซิลจระเข้โบราณ ในทะเลทรายไนเจอร์ มีความยาว 11.6 เมตร
และหนักกว่า 10 ตัน ซึ่งเทียบเท่ากับรถบรรทุกขนาดกลาง นักวิทยาศาสตร์เปรียบเทียบซากดึกดำบรรพ์ของจระเข้กับขนาดของจระเข้สมัยใหม่ และทำการซ่อมแซม และพบว่าขากรรไกรบนและล่างของจระเข้ตัดกัน ซึ่งในทางทฤษฎีรองรับฟันได้มากกว่า 100 ซี่เพิ่มพลังกัดที่น่าทึ่งของจระเข้ ไดโนเสาร์ขนาดเล็กบางตัว อาจถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที จระเข้จักรพรรดิมีนิสัยชอบล่าไดโนเสาร์
พวกเขาชอบล่าไดโนเสาร์กินเนื้อขนาดกลางเป็นส่วนใหญ่ เมื่อพวกเขาถูกกัดโดยกรามที่ทรงพลังนี้ ไม่มีทางที่จะหลบหนีได้ จระเข้จักรพรรดิล่าด้วยวิธีเดียวกับจระเข้สมัยใหม่ มันซุ่มอยู่ในน้ำ และเมื่อเหยื่อกินน้ำ มันจะกระโดดขึ้นลากมันลงไปในน้ำเพื่อจมน้ำตายอย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์ตั้งข้อสงสัยถึงความสามารถในการล่าของจระเข้จงอาง
เพราะเป็นจระเข้มีจมูกที่ยาวของมันขัดขวางผู้ล่าในทางกลับกัน ไดโนเสาร์ไม่มีปัญหานี้ พวกมันอยู่ในกลุ่มจระเข้ของจระเข้และคล้ายกับจระเข้สมัยใหม่มาก ขนาดของจระเข้ไดโนเสาร์ไม่ใหญ่เท่ากับจระเข้ แต่จระเข้ไดโนเสาร์ที่ยาวที่สุดสามารถยาวได้ถึง 10 เมตร หนัก 7 ตัน เรียกได้ว่ายักษ์ใหญ่แห่งยุคไดโนเสาร์เลยทีเดียวไดโนเสาร์สืบทอดวิธีการปล้นสะดมจากจระเข้ของจักรพรรดิ
พวกมันมีช่วงกว้างกว่าในแง่ของการล่าเนื่องจากไม่ถูกจำกัดโดยงวงเป็นที่น่าสังเกตว่าฌ็องและเบิร์ดเคยคำนวณขนาดของไดโนเสาร์มาก่อนและมีความยาวถึง 15 เมตร นี่เป็นการคำนวณที่ผิดจริงๆหลังจากแก้ไขแล้วความยาวของลำตัวของไดโนเสาร์จะอยู่ระหว่าง 8 ถึง 10 เมตร ไดโนเสาร์ไม่เพียงแค่ใหญ่เท่านั้นแต่ก็มีข้อดีคืออายุยืนด้วยไดโนเสาร์มีอายุยืนยาวประมาณ 100 ปี
อายุ 35 ปีถือเป็นผู้ใหญ่ที่แท้จริง ยังไม่เข้าสู่วัยชราจนถึงอายุ 50 ปีการลดลงของสมรรถภาพทางกายโดยทั่วไปเกิดขึ้นหลังจากอายุ 70 ปี อาจกล่าวได้ว่าไดโนเสาร์และจระเข้ได้เห็นไดโนเสาร์จากรุ่นสู่รุ่น ถือว่าอยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหาร จระเข้แคระ เป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่ท้าทายการปกครองของไดโนเสาร์ยุคครีเทเชียสถ้าไดโนเสาร์กับไทแรนโนซอรัสมาพบกัน
ก็ยากที่จะบอกได้ว่าใครได้เปรียบกว่ากัน โชคไม่ดีที่ในบรรดาสิ่งมีชีวิตในเวลานั้น มีจระเข้อยู่ไม่กี่ประเภทและพวกมันก็ค่อนข้างเดี่ยว และมีน้อยมาก ในทางกลับกัน จำนวนประชากรของไดโนเสาร์ในยุคครีเทเชียสกลับเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจ ไม่ว่าจะเป็น การบินบนท้องฟ้า วิ่งบนบก หรือสืบพันธุ์ในการว่ายน้ำก็ล้วนแต่มีรอยเท้าไดโนเสาร์
ไดโนเสาร์ตัวนั้นนอกจากศัตรูธรรมชาติต่างดาวแล้ว การแข่งขันภายในตระกูลไดโนเสาร์ก็ดุเดือดเช่นกัน ในหมู่พวกเขา ไดโนเสาร์กินเนื้อและกินพืชมีความชัดเจนเป็นพิเศษในความสัมพันธ์ระหว่างการกินและการถูกกิน ไทแรนโนซอรัส เร็กซ์เป็นสัตว์กินเนื้อบนบกที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของโลก และเป็นผู้นำในหมู่ไดโนเสาร์กินเนื้อ และชอบกินสัตว์กินพืชเหล่านั้นมากที่สุด
ในบางกรณีทีเร็กซ์ก็กินสายพันธุ์ของมันด้วย นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบรอยฟันที่ผิดปกติในฟอสซิลกระดูกของไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ ซึ่งบ่งบอกว่าพวกมันมีนิสัยชอบกินเนื้อคน เหตุผลที่ทำให้พวกเขาได้เปรียบนั้นไม่เกี่ยวข้องกับความแข็งแกร่งของพวกเขา จากการศึกษาพบว่าไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ ไม่เพียงแต่มีขนาดใหญ่เท่านั้น แต่ยังมีแรงกัดที่น่าอัศจรรย์ถึง 3 ตันอีกด้วย
โดยที่ไม่ใช่ทุกคนที่มีความคิดเกี่ยวกับแรงกัดดังกล่าว ตัวอย่างเช่น ฮิปโปโปเตมัสมีแรงกัดมากกว่า 2,000 กิโลกรัม ซึ่งแรงกว่าจระเข้ แตงโมแตกในปากของเราทันที แรงกัดของไทแรนโนซอรัส เร็กซ์นั้นแรงกว่าฮิปโปโปเตมัสถึง 15 เท่า เราเกรงว่าแม้แต่ต้นไม้ที่มีความหนาเท่ากับเอวของผู้ใหญ่ก็ยังถูกไทแรนโนซอรัสกัดได้
อย่างไรก็ตามไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ ก็มีข้อเสียเช่นกัน คือ มันวิ่งได้ไม่เร็วนักการศึกษาพบว่าไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ ที่โตเต็มวัยไม่สามารถวิ่งได้เร็วกว่า 18 กิโลเมตรต่อชั่วโมง หากไม่ทำเช่นนั้นอาจทำให้กระดูกหักได้ นี่เป็นเพราะขนาดและสัดส่วนของกล้ามเนื้อขาที่ใหญ่ ไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ เป็นสัตว์สองขาที่หายาก
เนื่องจากขาหน้าลีบไม่สามารถรับน้ำหนักของร่างกายได้ทั้งหมด หากคุณวิ่งเร็วเกินไป ขาจะรับน้ำหนักและหักเกินพิกัดรับน้ำหนักอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ตัวอย่างเช่นไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ เร็กซ์มีน้ำหนักประมาณ 5 ตัน ไม่สามารถวิ่งได้ถึง 40 กิโลเมตรต่อชั่วโมง กล้ามเนื้อขามีสัดส่วนมากกว่า 40 เปอร์เซ็นต์ ของน้ำหนักตัวดังนั้นฉากในภาพยนตร์และรายการทีวีที่รถวิ่งไม่ได้ทีเร็กซ์
จึงเป็นโครงเรื่องสมมติ ในความเป็นจริงไทแรนโนซอรัส เร็กซ์ ไม่สามารถวิ่งได้แม้กระทั่งผู้ใหญ่ สิ่งนี้ไม่เพียงสร้างความรำคาญให้กับทีเร็กซ์เท่านั้น แต่ยังทำให้ไดโนเสาร์ขนาดใหญ่หลายตัวรำคาญอีกด้วยและทำให้เรารู้สึกไม่สะดวกเป็นอย่างมาก เพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งนี้เกิดขึ้น สายพันธุ์จึงพัฒนาให้เล็กลงและเล็กลง ทุกวันนี้มีสิ่งมีชีวิตน้อยมากที่มีร่างกายใหญ่โต
บทความถัดไป : เงิน ความคาดหวังผลักดันของตลาดต่อการเงินและความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น
